ΩΦΕΛΙΜΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

                                           Τεύχος #2  Απριλίου-Μαίου 2016


                                                 Κυριακή Ημέρα Κυρίου

 «Αυτή η ημέρα ην εποίησεν ο Κύριος αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν έν                                           αυτή»                                                        

(ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ)

«Η ημέρα της λατρείας του Θεού από τον ξεχωρισμένο από τους ειδωλολάτρες λαό Του ήταν το Σάββατο. Αυτό μέχρι την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού μας, που ανείπωτη ευσπλαχνία κατέβηκε στη γη από τους ουρανούς, προκρίνοντας την ανθρώπινη φύση μας, για να μας σώσει από το βαρύ φορτίο της αμαρτίας των Πρωτοπλάστων.

Ο Λυτρωτής μας, αφού έπαθε για μας και πέθανε πάνω στο Σταυρό, αναστήθηκε.Από εκείνο το πρωινό της «μίας των Σαββάτων»,της πρώτης δηλαδή ημέρας μετά το Σάββατο,που ο ήλιος φώτισε το άδειο Του μνημείο,ξημέρωσε μια καινούρια ζωή για τον κόσμο.Και η πρώτη ημέρα της ήταν και η δική Του ημέρα,η   Κυριακή.                                                                                                                        

Ω! πως έλαμψε και λάμπει από τότε αυτή η ημέρα! Από τότε που η Εκκλησία ήταν κρυμμένη στις κατακόμβες ως σήμερα η Κυριακή στάθηκε για τους πιστούς η ξεχωριστή ημέρα. Ανάπαυλα στον καθημερινό μόχθο της επίγειας ζωής μας, πηγή δυνάμεως στον πνευματικό αγώνα του κάθε χριστιανού, δίδει νόημα στην ύπαρξή                                      μας.                                     

    Η ημέρα της Κυριακής, η ευλογία του Θεού πάνω στη γη, το χαμόγελο των αγγέλων ,η υπόσχεση για τον καλύτερο κόσμο που έρχεται, για την τελική νίκη πάνω στο κακό,στον πόνο, στον θάνατο.

Ω! η Κυριακή! Χωρίς αυτή θα ‘μέναν βουβά τα σήμαντρα της χαράς,θα κόβονταν τα φτερά της ελπίδας.                                         

Ω! η Κυριακή,η ημέρα του Κυρίου μας, η δική μας ημέρα! Κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας την στερήσει,όσο κι αν προσπαθήσει. Είναι δώρο θεικό για εμάς.Λικνίζει  τους μεγάλους πόθους για είρήνη,για δικαιοσύνη,για αγάπη.                                                                       

Ω! η Κυριακή, πόσα δεν της χρωστάμε και πόσα δεν μας υπόσχεται ακόμα!’Η λαχτάρα της δεν συνηθίζεται ,η νοσταλγία της δεν κοιμάται, η λάμψη της δεν θαμπώνει από κανένα σύννεφο.

Το κρύσταλλο της καμπάνας της αντιλαλεί πονετικό και εγερτήριο και τραγουδάει τον παιάνα ενός κόσμου άφθαρτου και ποθητού και μιας ζωής τρισμέγιστης, που δεν μπορεί νους να χωρέσει και ύμνος να υψωθεί ως αυτή.»

                                                                                                    

 Απόσπασμα από το περιοδικό προς την Νίκη (2014).


                            Τεύχος #1 Φεβρουάριος-Μάρτιος 2016

‘Ένα βράδυ δίπλα στην ξυλόσομπα του σπιτιού του,ένας παππούς μίλησε για την μάχη στην ψυχή των ανθρώπων στον εγγονό του.                                                                                       

«Παιδί μου η μάχη γίνεται ανάμεσα σε δύο θηρία που έχουμε όλοι μέσα μας. 

                                                                                            

Ο ένας είναι το κακό:        

Είναι ο θυμός                        

η ζήλια ,η θλίψη                                    

η απογοήτευση                                       

η απληστία                                            

η αλαζονεία                            

η αυτολύπηση                                     

η ενοχή                                  

η προσβολή                                                                      

η κατωτερότητα                                                  

τα ψέμματα                                                 

η ματαιοδοξία                                          

η υπεροψία                               

το Εγώ..»

Ο άλλος είναι το καλό :   

 Είναι η χαρά         

η ειρήνη,η αγάπη  

 η ελπίδα

η ηρεμία   

η ταπεινοφροσύνη 

η ευγένεια     

η φιλανθρωπία      

 η συμπόνοια       

 η γενναιοδωρία         

η αλήθεια    

 η ευσπλαχνία  

η πίστη στο Θεό  

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και ρώτησε τον παππού του:                                                                                                                           

«Και ποιο θηρίο νικάει τελικά παππού;»

Ο παππούς απάντησε απλά :«Αυτό που ταίζεις παιδί μου..»